Uśmiechnęłam się.
-To dobrze. Trzeba się kopsnąć do apteki... Jedzenie odpierają o siódmej rano. Mamy jeszcze... -zerknęłam na zegar -trzy godziny. Więc ja teraz śmigam po te leki, potem biorę się za miny, potem zwijamy zatrute skrzynie. Bułka z margaryną... -ziewnęłam potężnie, odgarniając włosy z twarzy. Podeszłam do włazu. -Apteka jest jakieś dwa kilometry stąd, więc wrócę za niecałe dwie minuty. Narka! -śmignęłam na zewnątrz i przeskoczyłam przez barierkę. Wykorzystałam moją specjalną zdolność - zmieniłam się w psa (wilczarza irlandzkiego) i z miejsca rozwinęłam największą prędkość. A że wilczarze irlandzkie potrafią pędzić naprawdę szybko, naprawdę wrócę do bazy za dwie minuty. Może nawet za jedną i pół minuty.

Westchnęłam cicho i i wyskrobałam z szafy szprotkę w puszcze.
- Ktoś ma ochotę na kolacje ? - zapytałam, chcąc się na cokolwiek przydać.

- To może, któryś z was ? - pomachałam rybą w kierunku drużyny Komandosów, jednak również oni nie mieli ochoty na posiłek.
Zrezygnowana sięgnęłam po widelec i zaczęłam sama pożywiać się rybnym daniem.

Zjadłam moją sałatkę rybną i niepewnie zerknęłam w kierunku Wioletty.
Nie wyglądała za dobrze. Poza tym niebezpieczeństwo zarażenia się wzrastało z każdą sekundą.
I jakby tego było mało nagle Komandosi się gdzieś rozpłynęli.
- Wiola widziałaś chłopaków ? - spytałam widocznie przejęta - Gdzie oni się szwendają o tej porze ?!

Śmignęłam przez trawnik, trzymając w skrzydle reklamówkę z lekami. Zwinęłam, jakżeby inaczej. Nagle zamajaczyła mi przed oczami ciemna postać, którą trudno było pomylić z inną. Wielki osiłek na sterydach, patrzący mi prosto w oczy. Nie mogło być lepiej...
-Spływaj -warknęłam. Niby nie mógł mnie zrozumieć, ale sprawiło to że poczułam się pewniej. Nie miałam czasu na walkę... Skręciłam w lewo, tak żeby ukryć się pod wiatą przystanku autobusowego. Włączyłam piąty bieg, kierując się w stronę Zoo. Usłyszałam za sobą tupot ciężkich stóp... 

(Wezmę X'a. I tak nikt go dotąd nie wziął ;P)

====================================================

Pędziłem ulicą za kolejnym pingwinem, trzymającym w skrzydle podejrzaną torbę. Jeśli go złapię, udowodnię mu kradzież. A wtedy cały świat mi uwierzy...
Wyjąłem w biegu pistolet na strzałki usypiające i strzeliłem. Bezbłędnie, hehe.

====================================================

-Auć. -stęknęłam, czując strzałkę wbijającą mi się w ramię. Głupstwo, dotrę do bazy zanim środek nasenny zacznie działać. Przyspieszyłam, tak że osiłek wyłożył się na kolejnym zakręcie.
-Hahahaha... -mruknęłam, docierając do bramy Zoo. Po chwili przeskakiwałam już przez barierkę wybiegu pingwinów.
-Hej! -krzyknęłam zeskakując na podłogę bazy. Położyłam na stole leki, ale już po chwili zrobiło mi się słabo... Szybko wyszarpnęłam z ramienia felerną strzałkę, ale musiałam oprzeć się o ścianę, żeby nie przewrócić się na ziemię...

-Nie. S-s-s-spoko... -jęknęłam jąkając się. -O-o-o-ficer X. T-to tylko środek usy-usypiający, n-nic mi nie jest. - Wskazałam skrzydłem na torbę z lekami. -To wszystko m-masz z-z-zażyć. Teraz. -po czym plasnęłam na ziemię, osuwając się po ścianie. No ale za to Wiola ma leki...

-Ouu... -stęknęłam, podnosząc głowę. Środek nasenny nadal działał, ale za to mogłam już normalnie myśleć. Wiola zasnęła, może to i dobrze. Angie siedziała przy stole. Reklamówka z lekami leżała poza moim zasięgiem...
-Angie -powiedziałam, na szczęście bez jąkania się. -Możesz mi podać tę reklamówkę? Mam tam lek który zlikwiduje działanie środków usypiających...

(Minny?   Miney! Pisze się tak jak Miley, tylko że przez n )

-Dziękuję. -kaszlnęłam. Wyjęłam małą strzykawkę i wbiłam sobie skrzydło. -Ugh. -skrzywiłam się. Poczułam jednak, jak lek rozchodzi mi się po całym ciele. Uff, jest dobrze. Umysł mi się rozjaśnił. -Dobra. Szybka akcja. Ja lecę rozbroić tę durną bombę, Rico szuka reszty, Angie siedzi tu z Wiolą. Koniec przekazu. Enjoy. -po czym wypadłam z bazy, przy okazji łapiąc wykrywacz materiałów wybuchowych. Wiem że za szybko podejmuję decyzje (wyglądali jakby ich zamurowało), ale taka moja natura. Ech...